هدیه

خیلی وقته تصمیم دارم برای یه عزیر یه هدیه بخرم.
می خواستم یه چیزی براش بخرم که ارزش معنوی داشته باشه
گفتم یه عروسک مامانی براش بگیرم دیدم خیلی بی کلاسی زود هم خراب و کثیف  میشه
خواستم پوشاک  بخرم دیدم قدیمی و خراب میشه.
خواستم یه تابلو بگیرم دیدم هیچ کاربردی نداره به جز اینکه روی دیوار باشه و هیچ جور نمی تونم احساس رو باهاش انتقال بدم
خواستم گل بگیرم دیدم که زود پژمرده میشه
خواستم ...
به این نتیجه رسیدم که بهترین چیز کتاب هست اون چیزی که همیشه میمونه بعد پیش خودم گفتم کتاب نه تموم میشه نه کوچیک میشه نه از مد میفته نه ... این موضوع هم که شاید از کتابی که براش می خرم خوشش نیاد برام مطرح نیست چون آدم کتاب خون بیشتر کتابا رو دوست داره و ارزش خوندن اون رو میفهمه (اونقدرا هم کج فهم نیستم که ندونم چه کتابایی رو دوست داره ). شاید یه روزی دیگه از من خوشش نیاد پس هدیم موندگار نباشه؟ اینم جواب خوبی نیست.
ولی به یه دلیل کتاب نمی خرم می دونید چرا؟ چون می خوام بهش یه هدیه بدم که تا حالا به هیچ کس نداده باشم. شاید در ظاهر هیچ ارزش معنوی نداشته باشه ولی از این نظر برام مهمه که کتاب رو بارها هدیه دادم به بیشتر کسایی که دوستشون دارم. ولی این یکی فرق میکنه. می خوام اولین باری باشه که به یه نفر این هدیه رو میدم.