شانس برای مغز های آماده مهیاست.
مدت زمان زیادیست که در آن جنگل به دنبال تو میگردم. بارها و بارها تو را در بین آن من ها پیدا کرده ام. هنوز دلم را به تو نداده ام که میبینم این تو نیستی و تو خودت هستی تو بجوز خودت، منی نداری. هر چه می خواهم، من ِ تو را، تو کنم نمی توانم. و تو به غیر از من خودت به چیز دیگری نمی اندیشی.
و هنوز میگردم.
نمی خواهم تویی داشته باشم که همیشه بهترین باشد. چون از موجودات بی نقص تنفر دارم. آن تویی که من می جویم همین نزدیکی هاست. نه آنقدر بالا که چشمانم برای دیدنش به گریه بیفتد.
در اینجا و در مقابل همه از مسی عزیز به خاطر نوشته هایی که در پست زندگی مزخرف من نوشته بودم معذرت خواهی میکنم.
هر چند هدف من از نوشتن اون پست تنها بیان روزمرگی و وابستگی من به اینترنت بود و بیان اینکه تنها مسی و غزل هستند که با off های خود انگیزه همین کار روهم به من میدهند ولی دلزدگی من از دنیا در اون زمان باعث شد که متنی که من نوشتم جنبه غیر محترمانه پیدا کنه. که همین جا به صورت رسمی از مسی عذر خواهی میکنم و اون متن رو هم حذف می کنم.
مومن اشتباه نمی کند و عذر نمی خواهد.
فکر میکنم از حضرت محمد باشه
پس نتیجه می گیریم که من مومن نیستم.