سلام.
 امروز میدونم که منم ممکنه تو نوشته هام اشتباه تایپی داشته باشم یا غلط املایی. زندگی مثل گذاشتن یه پست جدید تو بلاگ هست. ه چی بیشتر براش وقت بزاری بهتر از آب در میاد. ولی هیچ تضمینی وجود نداره که یه پست که شاید براش ۱ ساعت وقت گذاشته باشی بهتر از یه پست ۵ دقیقه ای جواب بده. یه دفعه میبینی یه جمله برات ۱۰ تا کامنت میاره یه دفعه میبینی ...
 یه روز از عشق میگی همه میگن طرف جو گرفتتش فردا از زندگی میگی طرف آدمه.  یه روز از خشونت میگی همه میگن بابا طرف آدم حسابیه.
ولی خیلی وقته منتظر یه کامنت مخصوص هستم. که هنوز برام نرسیده. شاید کمی پایین تر از تنها ترین خاک خدا باشه  مگه نه مسی؟؟؟؟
خیلی وقته که از یه نفر خبر ندارم. شاید همه چیز خوب پیش بره شاید هم همه چیز به هم بریزه. باید به بعضی سوالها جواب بدم ولی هنوز نمیدونم این سوالها چی هستند.

حماقت ؟

خیلی مسخره اس وقتی آدم فرق بین حماقت را با اشتباه ندونه؟
خیلی وقتا که میشینم به زندگیم نگاه میکنم میبینم که در مورد بعضی از کسانی که دوست میپنداشتم اشتباه کرده بودم. ولی نمیدونم چرا بعضی وقتا همون اشتباهم رو به صورت حماقت میبینم.
شاید اشتباه دیگم این باشه که اصلا صداقت رو با حماقت یکی میدونم. مسی جون فکر میکنم تو حرفام رو خوب میفهمی.شاید همین اشتباه یا صداقت یا حماقتم باشه که باعث شده هنوز تنها باشم.
یه مدت هست که حرفای زیادی برای گفتن دارم ولی دیگه دستم نه به قلم میره نه به کیبرد. شاید یه روز همین رو هم اشتباه بیانگارم یا ؛ حماقت